Skrytki powinny być trwałe i odporne na wilgoć, a także wyraźnie oznaczone i opisane na zewnątrz, by nie można było ich pomylić ze śmieciami ani uznać za przedmioty niebezpieczne.

Zawartość

Skrytka zawiera dziennik poszukiwacza (logbook), czyli zeszyt lub książeczkę, gdzie odnotowuje się historię jej znalezień, więc jest tam dużo miejsca na podpisy kolejnych znalazców. Oprócz tego w dzienniku podaje się, kto założył skrzynkę i kiedy oraz w jakim serwisie skrzynka jest zarejestrowana. Logbook może być narażony na kontakt z wilgocią, więc jeśli pojemnik nie jest bardzo szczelny, warto go zabezpieczyć – np. wkładając do woreczka strunowego.

Poza logbookiem w skrzynce można nieraz znaleźć fanty. Są to drobne przedmioty, które znalazca może sobie zabrać, ale powinien zostawić coś w zamian dla następnej osoby. Fantami nie powinny być rzeczy, które mogą się zepsuć po dłuższym leżeniu w skrytce, a więc żywność czy kosmetyki. Niemile widziane jest też wrzucanie rzeczy zniszczonych i zużytych – należy wkładać to, co samemu chciałoby się znaleźć.

Zasada wymiany nie dotyczy zarejestrowanych przedmiotów, których przenoszenie ze skrytki do skrytki jest śledzone w serwisie internetowym – np. geokretów. Jeśli wyjmiemy ze skrytki geokrety, nie jesteśmy zobowiązani do zostawienia fantów – ale też zostawienie kreta nie daje nam prawa do pobrania fantu.

Skrytki (skrzynki) stosowane w geocachingu mogą mieć różną wielkość i zawartość. Różne są też sposoby ich zaliczenia, czyli warunki, które należy spełnić, by można było się uznać za znalazcę skrzynki. Wszystko zależy od inwencji ich twórców.

Wielkość

Pod tym względem rozróżnia się skrzynki:

• mikro (np. fiolki po lekach),
• małe (pojemniki poniżej 1 l),
• normalne (1-3 l),
• duże (3-10 l, np. zamykane wiaderko),
• bardzo duże (powyżej 10 l, np. skrzynie po amunicji).

Typy

Poza skrytkami tradycyjnymi (pojemniki zawierające logbook, ołówek i fant), można się natknąć jeszcze na inne typy różniące się zawartością i rodzajami zadań do wykonania. Wszystko zależy od inwencji osób, które je założyły. Przykłady:

• wydarzenie – określa czas i miejsce spotkania keszerów, a także minimalną liczbę osób, które mają w nim uczestniczyć;
• letterbox – do znalezienia skrytki wykorzystuje się znalezione instrukcje zamiast współrzędnych;
• multicache – wymaga pokonania kilku etapów; może być potrzebne znalezienie kilku skrzynek lub pośrednich wskazówek, zanim dotrzemy do skrzynki finałowej;
• quiz – aby znaleźć skrzynkę, należy rozwiązać zagadkę;
• own cache – skrytka, którą właściciel ma przy sobie; aby ją znaleźć, należy skontaktować się z właścicielem;
• CITO – powiązana z akcją proekologiczną; podczas poszukiwania gracze zbierają śmieci i segregują je w celu utylizacji;
• nietypowa – np. Dead Drop w formie pendrive’a, którego należy podłączyć do urządzenia mobilnego, czy też skrzynka wymagająca hasła.

Istnieją jeszcze starsze typy skrzynek, które nie są obecnie rejestrowane w serwisach, ale mogą być nadal dostępne dla poszukiwaczy:

• wirtualna – nie ma fizycznego pojemnika, tylko log internetowy; aby ją zaliczyć, trzeba np. wykonać zdjęcia czy zalogować się z użyciem określonego hasła;
• webcam – wymaga wykonania zdjęć z kamery internetowej umieszczonej w określonym miejscu.